Mazurek D?browskiego is het nationale volkslied van Polen
van de hand van Jà?zef Wybicki uit 1797.

Het gaat mij vooral om die eerste regel.
'?Jeszcze Polska nie zgin??a: Nog is Polen niet verloren!'?
Dat heeft iets van dat andere volkslied:
'?Zij zullen hem niet temmen, de fiere Vlaamse Leeuw,'?'?

Mensen die dit soort volksliederen koesteren, mankeren iets. Zij lijden aan een onduidelijk maar schrijnend, rancuneus en eeuwigdurend gevoel van woede en verongelijktheid wat ze zichzelf hebben aangepraat. Het gaat steevast om een mythisch verleden waarmee ze zich gaarne laten opzwepen tot grootse heldendaden, voor eigen gebruik, in de keuken, bij de haard of voor tv bij voetbalwedstrijden of andere oorlogsspelletjes.
Dit soort volkscultuur is pijnlijk provinciaal, in zichzelf gekeerd en wezenlijk angstig voor wat onweerstaanbaar komen zal.
Dit soort liederen is als roepen in het donker, 's nachts kouder dan buiten, eigen aan mensen die zichzelf zien als een eeuwige underdog, de keffende kuitenbijters die als alternatief ook wel eens de eigen staart beproeven.
Blaffen tegen de maan terwijl de karavaan onverstoorbaar verder trekt.

In het fenomenale Marmorbad bij de Landgraf Karls Orangerie in het Barokke Park aan de Karlsaue te Kassel, Duitsland, beeldhouwde  Pierre Etienne Monnot acht taferelen uit de ‘Metamorfosen’ van Ovidius in opaal marmer.
In zijn ‘Metamorfosen’ behandelt Ovidius de belangrijkste menselijke eigenschap, die van het kunnen veranderen door passie en intense emotie. Dit in tegenstelling tot de goden. Wat hem op een terminale ballingschap in Tomi te staan kwam, wegens zijn oude drinkebroer Octavianus niet bepaald gelukkig omdat Hij zichzelf net tot Goddelijke Augustus had uitgeroepen. Zo’n blasfemie kon niet ongestraft blijven.

In schitterende half verheven beeldhouwwerken lichten naargelang de stand van de zon op de ramen van het Marmorbad de aangezichten van de metamorfoserende hoofdfiguren op.
Tegenover en naast deze intieme en intense oden aan de menselijke geest plaatste Monnot een reeks beelden van goden, die met geloken ogen onbewogen neerkijken op het leed van de stervelingen in het ondermaanse.

Het is bijna symbolisch voor al Ayaans ellende:
The Founding Fathers vertrokken vanuit Nederland,
vanuit Delfshaven, naar de Nieuwe Wereld.
Filosfisch en juridisch Amerika breekt zich
al eeuwen en de laatste decennia steeds meer de kop
over de oorsprong van het vrije gedachtegoed
dat hun voorvaderen destijds in The Dutch Republic
hadden opgedaan waar zij als eersten
aan de basis van de Verlichting snoven
om nadien als volwaardige Verlichtingjunks
de grondwet en het rechtssysteem
van de Verenigde Staten van Amerika
neer te schrijven – scheiding tussen
de wetgevende, uitvoerende en rechterlijke macht:
"We the people of the United States…"

Jonathan Israel, The Dutch Republic, its rise, greatness and fall 1477-1806 
Radical Enlightenment: Philosophy and the Making of Modernity 1650-1750 Oxford University Press
Steven Nadler, Spinoza, a life  – allen in het Nederlands vertaald.

Ayaan Hirsi Ali mag het wat naïef en betweterig
gespeeld hebben –  los van een mycelium
onder het Binnenhof – misschien wel
als een solistisch prinsesje,
dat de hele wereld wil toebehoren,
het blijft pijn doen aan de ogen
wat haar en heel Nederland wordt aangedaan
met geloken ogen zonder mededogen,
als banneling vogelvrij verklaard,
om nog maar te zwijgen van
de vele asielzoekers die soms
met kinderen langer dan tien  jaar
moeten wachten zonder enig uitzicht
op zekerheid, voorspoed en veiligheid.