Er is iets mis met de programmatie van tentoonstellingen in het museum Dr. Guislain te Gent.

‘In alle staten’ - De mens in de hedendaagse kunstcollectie van de Fondation Francès

is technisch alweer een prachtige tentoonstelling: mooi gepresenteerd, goed uitgelicht, enkele adembenemende werken en begeleidende teksten die de bezoeker in hart en ziel willen raken.

Maar zoals wel vaker krijg ik er hier een gevoel van overvoering bij.

Een indigestie van leed dat uit alle hoeken en kanten wordt verzameld om de toeschouwer in de strot te rammen of alleszins met een gevoel van overladen treurnis en schuldgevoelens weer eens de wijde wereld in te drijven.

Er is te weinig aandacht voor de grappige, boeiende, leuke kanten van het leven, ook in de psychiatrie. Het opbod aan verschrikkingen leidt tot manifeste oververzadiging.

Dan kan je als museum met een zeer beperkte missie alleen maar hopen op nieuwe argeloze bezoekers die nog gretig smachten naar de stigmata van onrechtvaardigheid, tortuur en pijn van het zijn.

De vaste bezoekers hebben het dan wel zachtjesaan allemaal meer dan eens gehad.
De tekeningen van ‘Gideon Kiefer’ Wetenschap verbergt waanzin’
De tekeningetjes van Kiefer ogen best leuk en interessant als artistiek object en  onthullen vooral de zieke geest van de kunstenaar.

Maar dat wordt ook weer al te makkelijk ingekleed als een getuigenis van een insider over de gruwelijke wereld van behandelaars en verzorgers die patiënten volgens Kiefer en velen met hem te vaak – zo niet altijd – als een proefkonijn bekijken en behandelen.

De wereld van Gideon Kiefer is bevolkt met dokters, verpleegsters, wetenschappers, allen druk in de weer met bizarre en absurde experimenten. Heren in uniformen of strakke pakken, vrouwen met deftige kapsels, allen spelen ze hun rol in Kiefers getekende droom. Grote mensen onderzoeken minimensjes, die onderworpen worden aan een spel van kijken en bekeken worden, een massa komt samen in donkere desolate gebouwen: wat doen zij daar?

Gideon Kiefer – tekeningen brengt kleine werkjes, vaak op afgescheurde boekomslagen, samen met recent werk op groot formaat. Telkens is de kijker getuige van geheime bijeenkomsten, mysterieuze operaties en vreemde testen, altijd in een onbehaaglijke sfeer van beheerste waanzin. De mens als onuitputtelijk onderzoeksobject.

De vaste collectie is wijd en wijd bekend omwille van haar kwaliteit en historische betekenis. Maar ook die kan de aandacht na een tiental bezoeken niet langer gaande houden.

‘t Is maar een tip…