VN Sloterdijk over het fietsen.
U roept op om minder achteloos om te gaan met de wereld en de ruimte die wij innemen. U roept op om zelf gestalte te geven aan het leven in plaats van het te ondergaan. U spreekt van een noodzaak om te ‘oefenen’, te ‘trainen’. Oefeningen zijn belangrijk om mens te worden.
‘Wat men ook moge beweren over onze tijd: we kunnen niet spreken over een terugkeer van de religie, maar we kunnen ook niet zeggen dat mensen religie de rug toekeren. Ik spreek liever over spirituele oefeningen. We gaan inzien dat de mens door te trainen zichzelf kan vormen.’

De filosoof als trainer?
‘Ik ben geen trainer. Ik ben een raadgever van de trainers, wat een heel andere functie is.’

Zelf beklom u een paar jaar geleden als amateurwielrenner, samen met uw Nederlandse vriend René Gude, directeur van het internationale instituut voor wijsbegeerte, de Mont Ventoux. Waarom?
‘Ik was toen bijna zestig. Ik had de intense behoefte iets te bewijzen. Ondanks de aangeboren achteloosheid die soms helpt om het verglijden van de tijd te ontkennen, zijn er mijlpalen in het leven die ons het gevoel geven van een immanente ondergang. Bij het fietsen zijn willen, kunnen en doen één. Dat maakt een mens optimistisch.’

Peter Sloterdijk, ‘Du mußt dein Leben ändern’, Suhrkamp Verlag, 723 pagina’s, € 30,25