Max Ernst, La Joie de vivre – The Joy of Life

This is one of a number of so-called ‘jungle’ pictures that Max Ernst painted in the late 1930s. His paintings of forests and tangled undergrowth derive from the rich Romantic heritage in German art. They also symbolise the fears and suppressed desires of the human mind. Looking at the picture more closely, the title becomes bitterly ironic. This jungle is actually ordinary undergrowth grown to enormous proportions, dwarfing a sculpture of a woman and animal living together in harmony. Instead of a paradise, the scene is a nightmarish one in which giant praying mantises do battle with other monsters in the entangled undergrowth.

1936

DE BIDSPRINKHANEN

Als de bidsprinkhaan

omgang zoekt met

zijn wijfje, rukt

die hem eerst en

vooral zijn kop af.

Daardoor is het

mannetje zijn

hersenen en meteen

ook alle remmingen

kwijt.

Hi copuleert driftig

verder tot hij

uitgeput op de

grond tuimelt, waar

hij helemaal wordt

opgepeuzeld door

zijn partner.

Op dezelfde manier

maken onze

priesters en

intellectuelen het

hof aan de

krachten die hem

willen vernietigen.

Hun hoofd is

er al aan.

Straks worden ze

met huid en haar

verslonden

door wat ze nu

aanbidden.

Jef Anthierens, uitg. Walter Soethoudt 1976