Eens stond PCB voor de Parti Communiste Belge die intussen een mooie dood gestorven is.

Vandaag is een nieuwe PCB opgestaan, de Partij voor de Consumentenbelangen, een heel nieuwe invulling voor de term ‘socialisme’ door de piepjonge vice premier en minister van ‘t een en ‘t ander en vooral van consumentenzaken.

De kloof met haar oude en nieuwe achterban wordt met de dag groter, omdat de uitgangspunten van de ministers en partijvoorzitter verschillend zijn van die van de consumenten, de kiezers en de werkende en werkloze mensen, die uit de Dorpsstraat, weet u nog wel.

De consumenten, kiezers, werkenden en werklozen, jongeren en ouderen willen vooral een fatsoenlijk en goed leven voor henzelf en wie voor hen en na hen komt. Dat daartoe eenieder moet kunnen werken voor een fatsoenlijk inkomen zal intussen eenieder bekend zijn. Dat dit niet kan wegens maximale winststreven en dus herstructureringen, delocalisaties enz. is evenzeer duidelijk. Maar dat ze nu nog geplukt en in de nek gezeken worden door hun zogezegde vertegenwoordigers in de regering is helemaal van de pot gerukt.

Langer werken voor een pensioen, terwijl jongeren geen baan kunnen krijgen, zeker niet aan een fatsoenlijk loon. Is dat intergenerationele solidariteit?

Vande Lanotte gaat het uitleggen aan de fabriekspoorten.

Dat hij zich haast, want steeds meer werknemers komen op straat en willen uiting geven aan hun razernij, ook die van het ACV die zich dubbel bekocht voelen.

De nationale pers maar zalf strijken, en dat terwijl Bruno Tuybens, een nieuwe huurling van de sp.a, deskundig in ethisch beleggen bij KBC, misschien ook eens kan uitvogelen hoe de kleine spaarder, die van de weersomstuit kleine belegger is moeten worden, zijn spaargeld ethisch kan beleggen, ‘t is te zeggen, hoe hij na betaling van belastingen en sociale bijdragen op dat spaargeld, een tweede belasting kan vermijden. Dat lijkt alleszins ook ethisch, vergeleken met de paar honderd Belgische families die dank zij fiscale spitstechnologie en delocalisatie wel aan de gratis belastingsverlagingen van de ploeg Verhofstadt kunnen ontkomen.

Het lijkt alsof hij hyperkinetisch begint te halucineren…

Hugo Camps wist dit treffend te verwoorden in De Morgen van 18/10/2005.

Hugo Camps
Ontwaakt!

Het is een ferm voornemen van Johan Vande Lanotte om zijn manschappen naar de fabriekspoorten te sturen. Waar ze aan de arbeiders zullen uitleggen hoe goed de SP.A-voorzitter het in de regering heeft gedaan. Welke fabriekspoorten neemt Johan voor zijn rekening? Zou hij tot in het Waasland raken of blijft het bij de vismijn in Oostende? Het is herfst, en mistig in de ochtenden.

Socialisten en fabriekspoorten, ze hebben weinig met elkaar. (...)

Aandoenlijk toch dat de krijtstreep-socialist Vande Lanotte opeens heimwee heeft naar een soort basisdemocratie.

Nog net niet naar de casuïstiek van het bloed, al moet hij ook weten dat het vreselijk uit de hand kan lopen aan fabriekspoorten. Zijn dictaat is een tamelijk darwinistische opvatting van het eigen gelijk.

Het is zelfs een stijlbreuk.

Koken met Stevaert wordt beuken met Vande Lanotte. Iedere gek zijn gebrek.

Zouden de mandatarissen hout en autobanden mogen meenemen naar de fabriekspoorten?
Diepe gedachten willen het een beetje warm hebben voor ze zich van hun schors ontdoen.
Er zal de komende weken en maanden flink gestookt moeten worden in Vlaanderen.
Noem het de waakvuren van het socialisme.