Het Belang van Limburg: waarom nog stemmen?
(...) Er dringen zich een aantal vaststellingen op bij de benoeming van de sp.a – nieuwe staatssecretaris.
Erfelijke dynastieën van politieke mandaten, onvoldoende kwaliteit bij de verkozenen en de uitvoerende macht die zichzelf niet eens meer hoeft te presenteren aan de kiezer…
Een eerste vaststelling is dat, wil men carrière maken bij de Vlaamse socialisten, men best de zoon of dochter van een bekende sp.a-politicus is. Hilde (de dochter van Willy) Claes, Kurt (Herman) De Loor, Michèle (Patrick) Hostekint, Peter (Louis) Vanvelthoven, Bruno (Louis) Tobback, Maya (Leona) Detiège, Freya (Luc) Van den Bossche, het lijstje is te lang om gezond te zijn. Bij de adel erft men titels, bij de socialisten erft men politieke mandaten. En voor wie niet op de juiste plaats wordt geboren kan het helpen om de vriend van te zijn of een gemeenschappelijke vriend te hebben.
Twee, de kwaliteit onder de sp.a-parlementsleden is blijkbaar onvoldoende. Zonder met de Spiritisten rekening te houden, zitten er 17 sp.a’ers in de Kamer, 10 in de Senaat en 20 in het Vlaams Parlement. Samen geeft dat 47 parlementsleden, maar niemand die goed genoeg is om staatssecretaris te worden.
De derde en laatste vaststelling is dat we moeten gaan stemmen, maar dat dit in feite geen enkel belang heeft, wanneer puntje bij paaltje komt neemt men iemand van buiten de politiek. Waarom zouden we nog gaan stemmen? Waarom voor de sp.a stemmen?
uit het editoriaal van Het Belang van Limburg, 18/10/2005
Jose Saramago, ‘De stad der zienden’, uitg. Meulenhoff
Omdat de inwoners van de hoofdstad niet meer wensten te geloven in het slecht gespeelde theater van de macht, weigerden ze deel te nemen aan de nieuwe verkiezingen. Omdat de regering in goeie democratische traditie de week nadien een herhaling uitschreef, onder het mom van een komplot van sabotteurs, terroristen en anarchisten, gingen ze deze keer wel.
33."De stroom naar de stembus, even massaal als de vorige keer, gaf al aan, zonder ruimte te laten voor twijfel, dat het percentage onthoudingen buitengewoon laag, of zelfs praktisch nul zou zijn, maar wat de officiële instanties het meest in de war bracht, waardoor ze bijna buiten zinnen raakten, was dat de kiezers, op enkele uitzonderingen na, met een ondoordringbare stilte antwoordden op de vragen van degenen die moesten peilen hoe er was gestemd, Het is alleen voor statistische doeleinden, u hoeft zich niet te legitimeren, u hoeft niet te zeggen hoe u heet, drongen ze aan, maar ook daarmee wisten ze de wantrouwige kiezer niet te overtuigen. Een week tevoren hadden de journalisten hen nog zover gekregen dat ze antwoord gaven, zij het nu eens ongeduldig, dan weer ironisch of laatdunkend, antwoorden die eigenlijk meer een vorm van zwijgen waren dan iets anders, maar in elk geval waren er woorden gewisseld, de ene kant vroeg, de andere kant deed mee, niet iets als deze dikke muur van stilte, alsof er een geheim was dat ze met zijn allen moesten bewaren. Velen zal het wonderlijk lijken, om niet te zeggen onmogelijk, dit identieke gedrag van al die duizenden mensen die elkaar niet kennen, die niet op dezelfde manier denken, die van verschillende klassen en sociale niveaus zijn, die kortom, of ze nu politiek rechts, in het midden, links of zelfs helemaal nergens staan, ieder voor zich hebben besloten hun mond te houden tot na de telling van de stemmen en nog even te wachten met de onthulling van het mysterie. "
85% stemde blanco en de regering besloot tot het straffen van de stad door ze aan haar lot over te laten en af te sluiten van de rest van het land.
De schuldigen van deze blancostembeweging moesten gevonden moeten worden, desnoods worden ze gecreëerd.
48. "Wij hebben hier te maken met mensen en mensen staan wereldwijd bekend als de enige dieren die in staat zijn om te liegen, wat ze nu eens mogen doen uit angst en dan weer omdat ze er belang bij hebben, maar ook wel eens omdat ze bijtijds inzien dat het hun enige kans is om de waarheid te verdedigen."
Wie cynisch en arrogant vals blijft spelen op het theater van de democratie, krijgt van de kiezer vroeg of laat de rekening gepresenteerd: alle dagen zondag, zwarte zondag, welteverstaan!