Philip Roth, De menselijke smet
Philip Roth, De menselijke smet.
uitg De Bezige Bij 2000
Hier woont een mens
wat kan die Roth schrijven en wat kan hij een tijdgeest fileren.
370. ‘Het etiket is de logica. Waarom heeft Coleman Silk dit gedaan? Omdat hij een x is, omdat hij een y is, omdat hij beide is. Eerst een racist en nu een vrouwenhater. Het is te laat in de eeuw om hem voor communist uit te maken, hoewel ze het vroeger zó deden. De daad van een vrouwenhater, begaan door een man die al bewezen heeft dat hij in staat is tot een smerige racistische opmerking ten koste van een kwetsbare studente. Dat verklaart alles. Dat, en de gekte.’
421. ‘In de tijd van mijn ouders en nog ruimschoots in die van u en mij, was het altijd de mens die tekortschoot. Nu is het de discipline. Het lezen van de klassieken is te moeilijk, dus ligt het aan de klassieken. Tegenwoordig doet de leerling zijn onvermogen als een recht gelden. Ik kan dit niet leren, dus er is iets mis mee. En er is vooral iets mis met die nare docent die er les in wil geven. Er zijn geen criteria meer, meneer Zuckerman, alleen nog meningen. Ik worstel vaak met de vraag wat alles vroeger betekende. Wat opvoeding vroeger betekende