Dorrestijns rondeel

Wie zijn medemensen kent,
die slikt geen vitaminepillen,
maar strychnine zou hij willen,
die ernstig zijn gezondheid schendt.
Wie zijn medemensen kent,
hij nam giftig moederkoren,
zou lachende de doodsklok horen.
Wie zijn medemensen kent,
die ziet men heus geen appel schillen,
die slikt geen vitaminepillen,
maar kopergroen, sulfaat, carbid,
en een doodsstrijd had hij niet:
die is een fluitje van een cent
voor wie zijn medemensen kent.

Hans Dorrestijn (1940)
uit: Huiselijke omstandigheden (1986)

Hans Dorrestijn (Ede, 16-06-1940)
werkte zeven jaar lang als leraar
op het Wagenings Lyceum.
In 1975 nam Dorrestijn ontslag als leraar
en begon een carrière als tekstschrijver en cabaretier.
Hij werkte een korte tijd samen met Levi Weemoedt.
Solo kreeg hij succes als schrijver en de cabaretier.
Het programma ‘Na regen komt Dorrestijn’ werd door de pers unaniem geprezen.
In 1993 werd ‘Noodweer’ het eerste toneelstuk van Dorrestijn opgevoerd.
Ook zijn volgende theaterprogramma’s liepen goed.
In 2002 verscheen de roman Finale kwijting bij uitgeverij de Arbeiderspers.

www.zwartekat.nl/dorrestijn/ en www.google.com voor meer over Hans Dorrestijn.

TOSCANE

De stadshagedis in Colle di Val d’Elsa
vangt van het terras
met blijde bek de zoete vliegen,
dronken van cola.

Olijfgroen schuilt
hij onder de bak geraniums
zijn schaduw ijlt
over het verweerde marmer

Hij likt een glimlach van zijn lippen
Ik schenk hem nog een suikervlieg

© Hans Dorrestijn, 2003

Laurens Jz. Coster is een vrijwilligersproject.
Doel: zo veel mogelijk klassieke Nederlandstalige literatuur
via internet verspreiden.
Website: http://cf.hum.uva.nl/dsphome/ljc/

Redacteur: Raymond Noë
Reacties, bijdragen en hulp: eon@planet.nl
Aan- en afmelden: http://www.lists.nl/mailman/listinfo/coster-l