De vice premier en minister van begroting – en wie weet wat nog meer – heeft gesproken.

Niet over haar bevoegdheden, noch over haar kunsten en kennis.

Neen, ze heeft zich eens fijn laten gaan – een faux pas moet kunnen na zo’n Bal Fatal. Het lijkt wel of Freya graag de goden van het geluk tart met de argeloos arrogante praatjes en het holle zenuwlachje waarmee ze de witte woede en de luie werkmens tot 67 jaar wil dwingen tot wellustige beschikbaarheid op de arbeidsmarkt van haar wispelturige vrienden.

Freya heeft deze keer de maat genomen van het Nederlandse kabinet. Althans dat wil ze doen uitschijnen.

CDA premier Balkenende en VVD vice premier Zalm die wel kan rekenen en vierkantswortels trekken – uit zijn hoofd welteverstaan – worden door haar in Vrij Nederland van deze week even geëvalueerd op hun kaalheid, jas en das.

Ach wat kan het leven toch gezellig zijn en het socialisme leuk blijven, als je Freya heet en de leidster bent van de PCB, Partij van de Consumenten Belangen.

Ze vraagt zich af wat de sollicitatiecriteria zijn waarop Nederlandse ministers worden benoemd, saaiheid?

De criteria bij de sp.a zijn ons reeds lang bekend: zoon of dochter van… En dat in de partij die beweert tegen adellijke en ambtelijke erfelijkheid te zijn.

http://www.zorra.be/Ads/2000/Gal_verkiezing_Freyavdbossche0900b.htm

http://www.zorra.be/Ads/2000/Gal_verkiezing_Freyavdbossche0900a.htm

‘Domweg gelukkig in de Dapperstraat’ is een aloud Nederlands vers dat Freya’s intellectueel en politiek niveau misschien een beetje kan opbeuren, en vooral de depressie nadien wat kan verzachten…

Want het zal weer peilloos zijn.

Ziek en hees, en koud en eenzaam,

domweg gelukkig in de Wetstraat…

De Dapperstraat

Natuur is voor tevredenen of legen.
En dan: wat is natuur nog in dit land?
Een stukje bos, ter grootte van een krant,
Een heuvel met wat villaatjes ertegen.

Geef mij de grauwe, stedelijke wegen,
De’in kaden vastgeklonken waterkant,
De wolken, nooit zo schoon dan als ze, omrand
Door zolderramen, langs de lucht bewegen.

Alles is veel voor wie niet veel verwacht.
Het leven houdt zijn wonderen verborgen
Tot het ze, opeens, toont in hun hogen staat.

Dit heb ik bij mijzelven overdacht,
Verregend, op een miezerigen morgen,
Domweg gelukkig, in de Dapperstraat

J.C.Bloem

De Kalverstraat

Cultuur is om m'n reet mee af te vegen
En dan: wat is cultuur nog in dit land?
Een steekje los, een stukje in de krant,
Gekeuvel met wat prietpraatjes ertegen

Geef mij dus gauw de geldelijke zegen,
De baten van de erin gestonken klant,
Gemolken, nooit zo schoon dan als, contant,
Zijn kasopname mij bevrucht als regen

Alle is meel voor wie kaneel verwacht
Mijn voordeel houd ik voor de staat verborgen
Tot het, opeens, om een vermogen gaat

Dit heb ik, middenstander, overdacht,
Genegen om u pizza’s te bezorgen,
Domweg per stuk, vanuit de Kalverstraat

Gerrit Komrij